گلی خوشبو رسید به دستم

روزگارم آبیست نه به اندازه ی آبی نگاهت ای دوست !

روزگارم سبزست نه به سر سبزی روزهای پر از خاطره و بارانی !

من نه آن شوق نگاهی که تو دادی به نگاهم دارم ...

و نه گرمی دو دستی که فشارد جانم ...

سفرت بخیر مسافر !

=================================

دیدن خط کلامت نیمه  شب خواب ربود از سر من // خواندن بندبند کلامت دیده کرده خونفشانم گل من

درد دوری و خاک سرد غربت  همه  را نیک ببخشم بازم //  شاید آن دوست نگاهش ببرد حال خماری بازم